بعد از پیدایش بیت‌کوین جامعه رمزارزها به دلایل مشکلات زیست‌محیطی ماین‌کردن بیت‌کوین، در فکر راه‌حلی بودند که بتوانند بدون حذف صفت تمرکززدایی، امنیت شبکه بلاک‌چین رمزارزهای آینده را تامین کنند و در عین حال مشکلات استخراج و آلودگی به وجود نیاید. همین مسئله باعث شد بعد از ایجاد اتریوم، توسعه دهندگان این رمزارز و رمزارزهای بعدی به جای استفاده از شیوه اثبات کار به شیوه اثبات سهام روی بیاورند. بدین معنا که افراد به جای استخراج و مصرف برق توسط ماینر، تنها با قفل دارایی خود در شبکه بلاک‌چین رمزارز مربوطه، سود ثابت دریافت می‌کنند و در عین حال با افزایش دارایی‌های قفل شده امنیت شبکه و سرعت تراکنش‌ها بالا می‌رود.

در دنیای ارزهای دیجیتال معمولا راه‌های مختلفی برای کسب درآمد وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به استخراج رمزارزها، معامله‌گری از نوسانات بازار و سرمایه‌گذاری بر اساس پروژه‌های بنیادی اشاره کرد، اما لازم است بدانید کسب درآمد در این حوزه به همین چند مورد محدود نمی‌شود و می‌توانید از راه‌های دیگری نیز کسب درآمد کنید.

یکی از این راه‌ها استیک کردن است. واژه استیک stake در دنیای رمزارزها به معنای دریافت سود در ازای قفل ارز موردنظر در یک شبکه بلاک‌چین خاص است. برای درک بهتر موضوع بهتر است اول در مورد الگوریتم اثبات کار یا proof of work صحبت کنیم. در واقع برای استخراج و تولید بیت‌کوین به انرژی برق نیاز است که باید از طریق دستگاه‌های مخصوصی که ماینر نام دارد انجام شود.

 ماینرها با وصل شدن به شبکه بلاک‌چین بیت‌کوین از طریق مصرف برق و اینترنت تلاش می‌کنند تا کدهای رمزنگاری شده را حل کنند و از این طریق بلوک‌های بعدی بیت‌کوین تشکیل شود؛ به این فرآیند که باید عملا کاری انجام شود تا بیت‌کوین تولید شود، روش اثبات کار گفته می‌شود. اما همان‌طور که می‌دانید روش اثبات کار در چند سال اخیر به دلیل اثرات زیست‌محیطی آن به شدت مورد نقد قرار گرفته است و به همین دلیل دومین رمزارز بازار یعنی اتریوم با این دیدگاه در حال پیشروی است که بتواند الگوریتم شبکه خود را از روش اثبات کار به روش اثبات سهام یا proof of stake ببرد. اما روش اثبات سهام چیست؟

در این روش برخلاف روش قبلی هیچ نیازی به دانش فنی خاص، ماینر و انرژی برق نیست و از طرفی هیچ‌گونه آلودگی زیست‌محیطی نیز ایجاد نمی‌شود. در واقع در روش اثبات سهام افراد با سپردن دارایی خود به بلاک‌چین رمزارز مذکور به نوعی امنیت، سرعت و قابل اعتماد بودن آن شبکه را اثبات می‌کنند و در مقابل توسعه‌دهندگان شبکه نیز به این افراد پاداشی از جنس همان رمزارز استیک شده می‌دهند. هرچقدر دارایی بیشتری قفل شبکه شود به معنای اعتماد بالای کاربران به آن شبکه است. معمولا شبکه‌های مختلف سود سالیانه ثابتی به مشتریان خود می‌دهند و این عدد معمولا ۳۰درصد در سال است ولی می‌تواند متغیر باشد و بستگی به بلاک‌چین‌های مختلف دارد. 

پس می‌توان نتیجه گرفت استیک کردن در بازار رمزارز صرفا به دلیل کسب سود ثابت نبوده بلکه دلیل اصلی آن تغییر ماهیت الگوریتم استخراج به دلیل مشکلات اثبات کار و دلایل زیست‌محیطی آن است؛ بنابراین می‌توان انتظار استقبال گسترده‌تری در آینده از این روش در دنیای رمزارزها را داشت. چون بیشتر توسعه‌دهندگان جدید مایل هستند رمزارزهای خود را بر اساس روش اثبات سهام پایه‌ریزی کنند. از طرفی بیشتر صرافی‌های متمرکز مثل بایننس، کوکوین و غیره و حتی کیف پول‌های معتبر مثل لجر و تراست والت قابلیت استیک را برای کاربران خود فعال کرده‌اند تا بتوانند مشتریان بیشتری را جذب خود کنند.